Bogusławice

Nazwa tej miejscowości to nazwa osobowa wywodząca się od imienia złożonego Bogusław-Bóg i sława. Z kolei nazwisko takie jak Bogusławski – według pracy „Nazwiska Polaków” K. Rymuta, zostało utworzone od miejscowości Bogusławice, znane w Polsce od 1396 roku. Złożone imię Bogusław było notowane od XII wieku.
Bogusławice znane są od kilku wieków, a pierwsza pisana wzmianka o tej pod opatowskiej wsi pochodzi z piętnastego wieku. Dawne źródła podają, że w 1482 roku Bogusławice były w województwie sandomierskim. W tamtych odległych czasach wieś należała do Mikołaja z Bogusławic, który z Bernaldem z Grocholic dokonał zamiany części dóbr w Goździelinie. W roku 1490 Andrys z Bogusławic sprzedał w Opatowie dwór i wieś Bogusławice za 800 grzywien Jakubowi z Szydłowca. W 1501 roku Zofia Podlodowska sprzedała staw i swoje posiadłości w Bogusławicach za 250 grzywien Jakubowi Szydłowieckiemu. W 1683 roku Bogusławice należały do Andrzeja i Zofii z Kuczewskich Duninów Karwickich oraz ich synów, Jana, Andrzeja i Mikołaja, a następnie Kacpra Teodora Siemianowskiego, cześnika wieluńskiego, sędziego sandomierskiego i dziedzica dóbr bodzechowskich. W 1710 roku Bogusławice były własnością książąt Sanguszków, a w 1746 Małachowskich. Jednakże pierwsza połowa XVIII wieku była dla Bogusławic pasmem nieszczęść. Najpierw w 1704 roku Bogusławice spalili Szwedzi, a w 1733 roku wieś nawiedził wielki pożar, w wyniku którego uległy spaleniu prawie wszystkie stodoły oraz wiele domów i budynków gospodarczych. Pomimo powyższych spustoszeń w Bogusławicach zachował się dworek, także zabytkowe obory z XIX wieku. Do niedawna stał także spichlerz dworski z pierwszej połowy XIX wieku. Był to budynek drewniany i stał na podmurówce, miał konstrukcję zrębową. Był podpiwniczony. Budynek ten posiadał kształt prostokąta, wewnątrz miał trzy pomieszczenia. Dach był czterospadowy, gontowy.
W parku dworskim w Bogusławicach jest jeden pomnik przyrody. Zachował się tu klon pospolity i znajduje się on w południowo-zachodniej części parku.
Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich podaje, że wieś i folwark Bogusławice w powiecie opatowskim, gdzie w 1827 roku było 12 domów i 108 mieszkańców, zaś w 1880 roku było 13 domów, 128 mieszkańców oraz 522 morgi ziemi dworskiej (1 morga, dawna jednostka miary odpowiadająca ok. 0,55 ha) oraz 220 mórg ziemi włościańskiej, czyli chłopskiej. Według danych z 2004 roku w Bogusławice liczą 247 mieszkańców, a powierzchnia użytków rolnych wynosi 235 hektarów.